ΔΙΟΝΥΣΗΣ Β. ΒΡΟΧΙΔΗΣ, MD, PhD, FACS, FRCSC

Είδη Παθήσεων - Πολύποδες της Χοληδόχου Κύστης

Επιδημιολογία και Ταξινόμηση της Νόσου

Οι πολύποδες της χοληδόχου κύστης απαντώνται στο 10% του πληθυσμού. Επιπλέον, ένα στα 20 υπερηχογραφήματα χοληδόχου κύστης είναι θετικό για ύπαρξη πολυπόδων. Διακρίνονται σε καλοήθεις και κακοήθεις. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι πολύποδες της χοληδόχου κύστης είναι καλοήθεις. Στους καλοήθεις πολύποδες συμπεριλαμβάνονται οι χοληστερινικοί πολύποδες (60%), τα αδενομυώματα (25%), οι φλεγμονώδεις πολύποδες (10%) και τα αδενώματα (5%). Το πιο συνηθισμένο είδος κακόηθους πολύποδα είναι το αδενοκαρκίνωμα, το οποίο πιθανόν προκύπτει από καρκινική εξαλλαγή των αδενωμάτων. Αντίθετα, οι χοληστερινικοί πολύποδες, τα αδενομυώματα και οι φλεγμονώδεις πολύποδες δεν εξαλλάσονται σε καρκίνο.

Συμπτωματολογία της νόσου

Οποιοδήποτε είδος πολυπόδων χοληδόχου κύστης μπορεί να οδηγήσει σε τυπικό κολικό από το χοληφόρο δέντρο (πόνος στο δεξιό υποχόνδριο) ή σε άλλα άτυπα γαστρεντερικά ενοχλήματα (τάση για έμετο, φουσκώματα, κ.τ.λ.). Ωστόσο, συχνά συνυπάρχουν και με χολολίθους, οπότε τα συμπτώματα αποδίδονται στη λιθίαση και όχι στους πολύποδες. Τέλος, αρκετές φορές οι πολύποδες της χοληδόχου κύστης είναι ασυμπτωματικοί και αποτελούν τυχαίο εύρημα σε υπερηχογραφικό έλεγχο που διενεργήθηκε για άλλο λόγο.

Διάγνωση της Νόσου

Η διάγνωση της νόσου γίνεται με το υπερηχογράφημα άνω κοιλίας. Η διενέργεια αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας έχει επικουρικό, μόνο, χαρακτήρα.

Σημαντικό ρόλο στη σωστή διάγνωση διαδραματίζει η έγκαιρη ανίχνευση των περιστατικών κακοήθειας που αναπτύσσονται σε έδαφος αδενώματος, γιατί αλλάζει σημαντικά το πλάνο θεραπείας (βλ. παρακάτω). Στοιχεία που δεικνύουν αυξημένη πιθανότητα κακοήθειας είναι το μεγάλο μέγεθος του πολύποδα (> 1 cm), η ύπαρξη ενός (μόνο) πολύποδα, η συνοδός διάγνωση πρωτοπαθούς σκληρυντικής χολαγγειίτιδας και η συνοδός διάγνωση χολολιθίασης. Στο σημείο αυτό να σημειωθεί ότι οι χοληστερινικοί πολύποδες πάρα πολύ σπάνια ξεπερνούν σε μέγεθος το ένα cm (εικόνα 1).

Θεραπεία της Νόσου

Με βάση τα προαναφερόμενα προκύπτουν οι ακόλουθες συστάσεις αντιμετώπισης των πολυπόδων χοληδόχου κύστης:

1. Οι ασθενείς με πολύποδες της χοληδόχου κύστης και συμπτώματα από το χοληφόρο δέντρο πρέπει να υποβάλλονται σε χολοκυστεκτομή.
2. Οι ασθενείς με πολύποδες της χοληδόχου κύστης και συνοδό διάγνωση είτε πρωτοπαθούς σκληρυντικής χολαγγειίτιδας είτε χολολιθίασης πρέπει να υποβάλλονται σε χολοκυστεκτομή.
3. Οι ασυμπτωματικοί ασθενείς με πολύποδες της χοληδόχου κύστης, εκ των οποίων η διάμετρος του μεγαλύτερου είναι > 2 cm, πρέπει να υποβάλλονται σε απεικονιστική σταδιοποίηση για κακοήθεια της χοληδόχου κύστης και κατόπιν σε ανοικτή χολοκυστεκτομή.
4. Οι ασυμπτωματικοί ασθενείς με πολύποδες της χοληδόχου κύστης, εκ των οποίων η διάμετρος του μεγαλύτερου είναι > 1 cm και < 2 cm, πρέπει να υποβάλλονται σε λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή και ταχεία διεγχειρητική βιοψία του πολύποδα προς αποκλεισμό της κακοήθειας. Εφόσον ο πολύποδας είναι μονήρης, αντί για λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή με διεγχειρητική βιοψία, οι ασθενείς πρέπει να υποβάλλονται σε απεικονιστική σταδιοποίηση για κακοήθεια της χοληδόχου κύστης και κατόπιν ανοικτή χολοκυστεκτομή.
5. Οι ασυμπτωματικοί ασθενείς με πολύποδες της χοληδόχου κύστης, εκ των οποίων η διάμετρος του μεγαλύτερου είναι < 1 cm, πρέπει να υποβάλλονται αρχικά σε εξαμηνιαίο (για μία διετία) και κατόπιν σε ετήσιο (εφ’ όρου ζωής) υπερηχογραφικό έλεγχο. Εφ’ όσον διαπιστωθεί αύξηση του μεγέθους, πρέπει να ακολουθήσει η διενέργεια λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής.

Εικόνα 1. Χοληστερινικός πολύποδας μεγέθους 9 mm σε παρασκεύασμα χοληδόχου κύστης. Στο συγκεκριμένο ασθενή συνυπήρχε και χολολιθίαση.

« επιστροφή στα είδη παθήσεων