ΔΙΟΝΥΣΗΣ Β. ΒΡΟΧΙΔΗΣ, MD, PhD, FACS, FRCSC

Η επέμβαση Whipple’s αποτελεί μία βαρειά χειρουργική επέμβαση. Αφαιρείται η κεφαλή του παγκρέατος, το περιφερικό τμήμα του στομάχου, το δωδεκαδάκτυλο, το περιφερικό τμήμα του χοληδόχου πόρου και η χοληδόχος κύστη (απεικονίζονται με πράσινο χρώμα).

Όταν εκτελείται από χειρουργούς παγκρέατος, η άμεση μετεγχειρητική θνητότητά της είναι μικρότερη του 2%. Οι συχνότερες άμεσες επιπλοκές της (διαφυγή παγκρεατικών χυμών, αιμορραγία) ανέρχονται στο 10%. Οι απώτερες επιπλοκές της (έμετοι, διάρροιες άτυπα γαστρενετερικά ενοχλήματα) φτάνουν στο 25%.

Ακολουθεί περιγραφή των βασικών εγχειρητικών βημάτων μιας παγκρεατικοδωδεκαδακτυλεκτομής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η αποκατάσταση της συνέχειας του εντερικού αυλού πραγματοποιείται με τη χρήση τελικοπλάγιας παγκρεατονηστιδοστομίας.

Βήμα 1ο:

Διενέργεια εγχειρητικής τομής τύπου Mercedes (εναλλακτικά διενεργείται αμφοτερόπλευρη υποπλεύρια ή μέση τομή).

Βήμα 2o:

Τοπθέτηση κατάλληλου διαστολέα (Thompson, Omni, κτλ).

Βήμα 3ο:

Είσοδος (1η) στον ελάσσονα επιπλοϊκό θύλακο “από κάτω” (διατομή του μείζονος επιπλόου κατά μήκος του μείζονος τόξου του στομάχου). Κινητοποίηση της δεξιάς κολικής καμπής. Διαίρεση της μέσης κολικής φλέβας.

Βήμα 4ο:

Είσοδος (2η) στον ελάσσονα επιπλοϊκό θύλακο “από δεξιά” (εκτεταμμένη κινητοποίηση της δωδεκαδακτυλικής αγκύλης κατά Kocher).

Βήμα 5ο:

Είσοδος (3η) στον ελάσσονα επιπλοϊκό θύλακο “από επάνω” (διατομή του ελάσσονος επιπλόου κατά μήκος του ελάσσονος τόξου του στομάχου).

Βήμα 6ο:

Κινητοποίηση της χοληδόχου κύστης. Διατομή (1η) του χοληδόχου πόρου πάνω από τη συμβολή του κυστικού. Διατομή της γαστροδωδεκαδακτυλικής αρτηρίας. Εκτίμηση εξαιρεσιμότητας.

Βήμα 7o:

Διατομή (2η) του στομάχου. Παρασκευή του ανάγγειου πλάνου της άνω επιφάνειας της πυλαίας φλέβας.

Βήμα 8o:

Διατομή (3η) του παγκρέατος στο επίπεδο του αυχένα.

Βήμα 9o:

Κινητοποίηση της τρίτης και τέταρτης μοίρας του δωδεκαδακτύλου και διατομή (4η) της εντερικής συνέχειας στο ύψος του συνδέσμου Treitz.

Βήμα 10o:

Κινητοποίηση της οπισθοπεριτοναϊκής μοίρας της κεφαλής του παγκρέατος, ύστερα από διαίρεση της κάτω παγκρεατοδωδεκαδακτυλικής αρτηρίας. Διατομή (5η) της αγκιστροειδούς απόφυσης. Απομάκρυνση του συνόλου του παρασκευάσματος. Αιμόσταση.

Βήμα 11o:

Διενέργεια παγκρεατονηστιδοστομίας (1η αποκατάσταση). Εναλλακτικά, σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να διενεργηθεί παγκρεατογαστροστομία.

Βήμα 12o:

Διενέργεια χολοπεπτικής αναστόμωσης (2η αποκατάσταση).

Βήμα 13o:

Διενέργεια γαστρονηστιδοστομίας (3η αποκατάσταση). Τις περισσότερες φορές τοποθετείται διαγαστρικός σωλήνας γαστροστομίας / νηστιδοστομίας. Τελικά, η παγκρεατική αναστόμωση ενισχύεται με πολυμεριζόμενο μη-βιολογικό υλικό. Τοποθετούνται δύο παροχετεύσεις (μία στην παγκρεατική και μία στη χολοπεπτική αναστόμωση). Επανελέγχεται η αιμόσταση. Ακολουθεί σύγκλιση κατά στρώματα.

« επιστροφή στα είδη χειρουργείων